Wereld vergaan
Een krachtig ingrediënt van @ease is dat jongeren met jongeren praten. “Jongeren reageren anders op problemen van leeftijdgenoten dan volwassenen”, zegt Anne Marlijn Hauserer, projectcoördinator van @ease Amersfoort. “Als een meisje vertelt dat haar privéfoto’s online zijn verspreid, denken we als volwassenen misschien: hoe ben je hier nu in verzeild geraakt? Een leeftijdgenoot zegt: ‘Jeetje, wat zal jouw wereld vergaan.’” “Een gesprek verloopt heel anders als je met iemand praat die je situatie herkent”, vult vrijwilliger Jenischa (22) aan. “Je voelt je gehoord en gezien en voelt je daardoor veiliger om te praten. Jongeren begrijpen van elkaar wat deze generatie meemaakt. We maken het zelf ook mee en dat maakt veel problemen normaler. Er kan even een moment zijn dat je leven instort, maar je hoeft niet gelijk in therapie.”
Social media
Jenischa is een van de peers die verbonden is aan @ease Amersfoort. “Zelf heb ik ook met veel dingen gestruggled”, vertelt ze. “Jammer dat @ease er toen nog niet was. Het scheelt zó als je in een relaxte omgeving je verhaal kwijt kunt. Dat is soms alles wat je nodig hebt om weer verder te kunnen.”
@ease Amersfoort wil zo goed mogelijk aansluiten bij de leefwereld van jongeren. En die leefwereld is vooral online. Dat is een van de redenen waarom deze vestiging ‘omgekeerd’ is opgestart: eerst via social media, vanaf het najaar ook fysiek. “We hebben gekeken hoe we content over mentale gezondheid kunnen laten aansluiten bij jongeren van nu”, zegt Jenischa. “Vaak is zulke content toch wat ‘gemaakt’. We bedachten daarom de TikTok-campagne Lees een geheim, deel een geheim. Jongeren konden anoniem een geheim achterlaten en andere jongeren lazen dat geheim dan voor en gaven er een reactie op. Heel realistisch en puur, én het sloeg aan!”
Feedback
“@ease moet kloppen bij de doelgroep”, benadrukt Anne Marlijn. “Daarom bezoeken we op dit moment middelbare scholen en mbo's en vragen we hoe zij zouden willen dat @ease eruitziet. Dat geeft soms nieuwe inzichten. We gingen bijvoorbeeld uit van openingstijden van een of twee dagdelen per week. Maar veel jongeren die we spraken, vonden zulke beperkte openingstijden – terecht – niet laagdrempelig. Wat betreft de mogelijke locatie: de eerste locatie die we in gedachten hadden, zat ergens achterin. Drie trappen op, vijf deuren door en ondertussen kwam je allemaal mensen tegen. Eén jongere zei: ‘Stel, je bent 16, kwetsbaar en je zet eindelijk de stap om naar @ease te gaan. Dan moet je eerst aanbellen en al die trappen op. Halverwege verdwaal je en dan moet je aan iemand vragen waar @ease zit. Dan weet iedereen dus dat je een probleem hebt en haak je al af.’ Leerzame feedback en die nemen we mee in onze zoektocht.”